فروش مستقیم پلی الکترولیت
وارد کننده فلوکولانت
واردات پلی اکریل آمید
شرکت رایمون
www.raymongostar.com
فرهاد صفار
09121119510
درباره فلوکولانت بیشتر بدانیم
ذرات ریزتر از 0.1 میکرون، پیوسته به صورت ذرات معلق در آب باقی می مانند که منجر به پدید آمدن بار الکتریکی شده که اغلب این بار منفی است و موجب می شود این ذرات پی در پی یکدیگر را دفع نمایند.
فلوکولانت ها
ذرات ریزتر از 0.1 میکرون، پیوسته به صورت ذرات معلق در آب باقی می مانند که منجر به پدید آمدن بار الکتریکی شده که اغلب این بار منفی است و موجب می شود این ذرات پی در پی یکدیگر را دفع نمایند. هرگاه بار الکتریکی این ذرات بسیار ریز معلق را به وسیله ی یک منعقد کننده شیمیایی خنثی کنیم، این ذرات تحت تاثیر نیرویی موسوم به وندرز، ذرات درشت دانه تری را تشکیل داده و متراکم می شوند.
این ذرات بزرگتر و سنگین تر، توده ای از مواد ته نشین شده هستند که اصطلاحا فلوک نامیده می شوند.
بنابراین فلوکولانت ها، عوامل ته نشین سازی هستند که به عنوان عوامل فلوک ساز نیز شناخته می شوند، یا به عبارت دیگر فلوکولانت ها مواد شیمیایی هستند که کلوئیدها و دیگر ذرات معلق در آب را متراکم کرده و یک فلوک یا توده متراکم را تشکیل می دهند.
از فلوکولانت ها جهت بهبود رسوب سازی و لایه گیری و تصفیه ذرات بسیار ریز معلق در مایع استفاده می شود، که با توجه به نوع فلوکولانت، کاربردهای متفاوتی برای آن پیش بینی شده است. برای مثال از یک فلوکولانت ممکن است در استخر شنا یا تصفیه آب آشامیدنی به منظور رفع ذرات ریز و میکروسکوپی که سبب تیرگی و کدر شدن آب می شود، استفاده شود زیرا تصفیه به تنهایی و بدون استفاده از فلوکولانت سخت یا گاهی غیر ممکن می باشد.
مقدار زیادی از فلوکولانت ها، یون های چند بنیانی مثل آلومینیوم، آهن، کلسیم یا حتی منیزیوم هستند که به شکل مولکول هایی با بار الکتریکی مثبت با مولکول هایی با بار الکتریکی منفی واکنش نشان می دهند تا موجب کاهش و یا رفع کامل ذرات معلق در مایع شوند.
علاوه بر این، میزان زیادی از فلوکولانت ها تحت تاثیر شرایطی مثل درجه ی PH، دما و میزان شوری پساب جهت تشکیل هیدروکسیدهای غیر محلول، با آب واکنش نشان می دهند و به محض رسوب، این مواد برای تشکیل شبکه ها و زنجیره های بزرگتر با هم ترکیب شده و ذرات کوچک به ذرات بزرگتر در توده های متراکم تر تبدیل می شوند.
فلوکولانت های پلیمری زنجیره بلند یا همان پلی اکریل آمید های اصلاح شده، توسط تاجران فعال در این زمینه به مقدار زیاد فرآوری و تولید شده و به بازار عرضه می شوند.
فلوکولانت ها را می توان جهت فرآیند لخته سازی، بصورت خشک یا به شکل مایع استفاده کرد که هر نوع از آن کاربرد خاص خود را دارد.
فلوکولاسیون ( لخته سازی)
در مقوله علم شیمی، فلوکولاسیون فرایند و مرحله ای به شمار می رود که در طی عملکرد آن، کلوئیدها به صورت فوری با افزودن یک عامل پاک سازی کننده، از حالت معلق و توده مانند خارج شده و ته نشین می گردند.
بر اساس شرح و توصیف اتحادیه ی بین المللی شیمی محض و کاربردی، فلوکولاسیون مرحله ای از ارتباط و اتصال است که به واسطه آن ذرات پراکنده محلول، دسته های بزرگتری را تشکیل می دهند تا امر ته نشینی انجام پذیرد، یا به زبان ساده فلوکولاسیون فرایندی مشابه تراکم، به هم آمیختگی و انعقاد است.
به طور اساسی، انعقاد مرحله ای از افزودن یک انعقادگر برای ناپایدار کردن ذره بارداری که دارای بار الکتریکی عمدتا منفی است می باشد. درضمن، فلوکولاسیون یک تکنیک ترکیبی جهت بهبود، تقویت تراکم و تنظیم ذرات در توده ی متراکم به شمار می رود.
متداول ترین انعقادگر استفاده شده برای این منظور، زاج سفید با فرمول ترکیبی زیر است:
Al2(SO4)3•14H2O
و واکنش شیمیایی مربوطه به شرح زیر است :
Al2(SO4)3•14H2O → 2Al(OH)3(s) + 6H+ + 3SO42- + 8H2O
در طول فرایند فلوکولاسیون، اختلاط ملایم انعقادگر با پساب، سرعت برخورد ذرات را بالا برده و این ذرات ناپایدار را متراک و ته نشین می کند.
فلوکولاسیون تحت تاثیر چند پارامتر مختلف از جمله : سرعت ترکیب، شدت ترکیب و زمان ترکیب است. ثمره حاصل از شدت، زمان و قدرت ترکیب به عنوان فرایند فلوکو